VE
Eriha İsrail oğulları yüzünden sıkıca kapanmıştı; çıkan yoktu, ve giren yoktu.
2.
Ve RAB Yeşua dedi: Bak, Erihayı, ve kıralını, ve cesur yiğitleri, senin eline
verdim.
3.
Ve siz, bütün cenk adamları, çepçevre bir kere şehri dolanacaksınız. Altı gün
böyle yapacaksın.
4.
Ve sandığın önünde yedi kâhin koç boynuzundan yedi boru taşıyacaklar; ve
yedinci gün şehri yedi kere dolanacaksınız, ve kâhinler boruları çalacaklar.
5.
Ve vaki olacak ki, onlar koç boynuzundan boruyu uzunca çaldıkları, ve siz
borunun sesini işittiğiniz zaman, bütün kavm yüksek sesle bağıracak; ve şehrin
duvarı olduğu yere çökecek, ve kavm, herkes önüne doğru yürüyecek.
6.
Ve Nun oğlu Yeşu kâhinleri çağırıp onlara dedi: Ahit sandığını kaldırın, ve
RABBİN sandığının önünde yedi kâhin, koç boynuzundan yedi boru taşısınlar.
7.
Ve kavma dediler: Geçin, ve şehri dolanın, ve silâhlı adamlar RABBİN sandığı
önünde geçsinler.
8.
Ve vaki oldu ki, Yeşu kavma söyliyince RABBİN önünde koç boynuzundan yedi
boruyu taşıyan yedi kâhin geçtiler, ve boruları çaldılar; ve RABBİN ahit
sandığı onların ardından gitti.
9.
Ve silâhlı adamlar boruları çalan kâhinlerin önünde gidiyorlardı, ve kâhinler
boruları çalarak giderken dümdar da sandığın ardından gidiyordu.
10.
Ve Yeşu kavma emredip dedi: Size bağırın diyeceğim güne kadar
bağırmıyacaksınız, ve sesinizi işittirmiyeceksiniz, ve ağzınızdan bir söz
çıkmıyacak; ancak o gün bağıracaksınız.
11.
Ve RABBİN sandığı çepçevre bir kere şehri dolandı; ve ordugâha geldiler, ve
ordugâhta gecelediler.
12.
Ve Yeşu sabahlayın erken kalktı, ve kâhinler RABBİN sandığını kaldırdılar.
13.
Ve koç boynuzundan yedi boruyu taşıyan yedi kâhin RABBİN sandığı önünde
durmadan gidiyorlardı, ve boruları çalıyorlardı; ve silâhlı adamlar onların
önünde gidiyorlardı; ve kâhinler boruları çalarak giderken dümdar da RABBİN
sandığı arkasında geliyordu.
14.
Ve ikinci günde şehri bir kere dolandılar, ve ordugâha döndüler; altı gün böyle
yaptılar.
15.
Ve vaki oldu ki, yedinci günde erken, şafak sökünce kalktılar, ve şehri yedi
kere bu usul üzre dolandılar; yalnız o gün şehri yedi kere dolandılar.
16.
Ve vaki oldu ki, yedinci kerede, kâhinler boruları çalınca, Yeşu kavma dedi:
Bağırın; çünkü RAB şehri size verdi.
17.
Ve şehir, ve onda olanın hepsi RABBE tahsis edilecek, yalnız fahişe Rahab ve
kendisile beraber evde olanların hepsi yaşıyacak, çünkü gönderdiğimiz ulakları
sakladı.
18.
Fakat siz, ancak tahsis olunandan sakının ki, tahsis ettikten sonra tahsis
olunandan almıyasınız; böylece İsrailin ordugâhını lânetli edip sıkıntıya
düşürmüş olursunuz.
19.
Fakat bütün gümüş ve altın, ve tunç ve demir eşya RABBE mukaddestir; RABBİN
hazinesine girecektir.
20.
Ve kavm bağırdı, ve kâhinler boruları çaldılar; ve vaki oldu ki, kavm boru
sesini işittikleri zaman, kavm yüksek sesle bağırdılar, ve duvar olduğu yere
çöktü, ve herkes kendi önüne doğru olarak kavm şehre çıktı, ve şehri aldılar.
21.
Ve erkek ve kadın, genç ve ihtiyar, öküz ve koyun, ve eşek, şehirde olanların
hepsini kılıçtan geçirip tamamen yok ettiler.
22.
Ve Yeşu memleketi çaşıtlamış olan iki adama dedi: Fahişenin evine girin, ve ona
and ettiğiniz gibi, oradan kadını ve kendisine ait olanların hepsini çıkarın.
23.
Ve gençler, çaşıtlar, içeri girdiler, ve Rahabı, ve babasını, ve anasını, ve
kardeşlerini, ve kendisine ait olan her şeyi, ve bütün akrabasını çıkardılar;
ve onları İsrailin ordugâhının dışarısına koydular.
24.
Ve şehri ve onda olanın hepsini ateşe verdiler; yalnız gümüşü ve altını, ve
tunç ve demir eşyayı RABBİN evinin hazinesine koydular.
25.
Fakat Yeşu fahişe Rahabı, ve babasının ev halkını, ve kendisine ait olanların
hepsini sağ bıraktı; ve kadın bugüne kadar İsrailin ortasında oturdu, çünkü
Yeşuun Erihayı çaşıtlamak için göndermiş olduğu ulakları saklamıştı.
26.
Ve Yeşu o vakit and ederek dedi: Bu şehri, Erihayı, kalkıp bina eden adam
RABBİN önünde lânetli olsun. İlk oğlu pahasına onun temelini koyacak, ve küçük
oğlu pahasına onun kapılarını takacaktır.
27.
Ve RAB Yeşu ile beraberdi, ve onun şöhreti bütün diyara yayıldı.